Sem wil een hond

Sem wil een hond. Al jaren… En ik heb inmiddels alle praktische bezwaren wel geopperd. Ik kan niets meer verzinnen om het niet te doen. Maar hé, er is nog genoeg uit te zoeken, dus ik heb jullie hulp nodig…

Sem moet een spreekbeurt gaan doen. Hij komt thuis met het onderwerp “De Engelse geschiedenis”. Het is mij een compleet raadsel hoe hij enthousiast kan worden van dit onderwerp. Maar goed, als hij dat wil, prima. Waarschijnlijk heeft de meester wat onderwerpen aangedragen. En dit klonk misschien makkelijk in zijn oren. Geen idee. Net na deze onthulling, heb ik een gesprek met een hele lieve vriendin, wat de doorslag geeft om er toch eens ernstig over na te gaan denken. Over dat hondje dan hè, niet die Engelse geschiedenis…

Aangezien ik inmiddels al voor driekwart om was, geeft dit gesprek het laatste zetje. Als Sem uit school komt en we zitten aan een bakkie thee, gooi ik het balletje op. “Is het geen idee”, zeg ik: “Dat je je spreekbeurt gaat doen over het onderwerp hondjes. Wat je er voor nodig hebt. Wat je allemaal moet doen als zo’n hondje er is. Wil je een reu of een teefje.  Dat soort dingen.” Hij kijkt me met zijn pre-puber-blik aan. Zich afvragend waar ik heen wil. En eigenlijk voelt hij er volgens mij niet zoveel voor. Op dat moment nog niet… Totdat ik zeg, dat ik er serieus over na ga denken. Als hij er ook echt serieus mee aan de slag gaat. En ook beseft, dat het dan iets wordt van samen. Dus dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt met uitlaten, eten geven enz.

En plotseling zie ik hem gaan stralen. Krijgt hij een prachtige twinkeling in zijn ogen… En ik word op mijn beurt weer blij om dat te zien. Hij gaat, net voordat ik voor 5 dagen weg ga, mee naar de dierenwinkel om de laatste spulletjes voor onze katjes te halen. Bewust mee, want hij wil heel veel bekijken en vragen daar. Gelukkig zijn de meiden daar altijd heel vriendelijk en behulpzaam. Hij vraagt netjes aan één van de dames of ze het druk heeft. En als ze hem vriendelijk te woord staat, stelt hij wel honderd vragen… Ze beantwoordt ze met alle geduld. Als ze even naar de kassa moet om af te rekenen met een klant, gaat Sem aan de slag met zijn lijstje om precies op te schrijven wat alles kost wat hij nodig zou hebben voor zijn pup. Etensbak, drinkbak, riem, halsband, poepzakjes (hè bah, mam…), speeltjes enz. enz. Dan komen we bij de hondenmanden. Kind naar mijn hart als hij is, ziet hij een rieten mand, die hij heel leuk vindt. “Wow, die nemen we niet, mam. Die is 90 euro…” Alles bij elkaar vindt hij het toch wel een aardig bedrag. Waarbij ik uiteraard bedenk, dat ook de Action hele leuke spullen heeft voor veel minder. In ieder geval is hij er druk en serieus mee bezig.

De spreekbeurt is inmiddels af. Vrijdag mag hij hem houden… We zijn er sowieso uit, dat we een middelgrote hond zouden willen. Vooral een Boomer vindt hij geweldig. En stiekem speur ik heel internet af naar die leuke schatjes. Afgelopen zondag heb ik zelfs één van mijn vriendinnen aangestoken. Zij is ook als een bezetene aan het zoeken. Ze wil best mee met mij naar het asiel ook om eens te kijken, zegt ze. Kans is groot, dat zij met haar zoveelste huisdier thuis komt en ik met lege handen. Maar… we houden alle opties open.

En nou lijkt het me zo leuk om van jullie te horen en/of te zien wat voor (liefst middelgroot) hondje jullie hebben. En of jullie een teefje of reutje hebben. Eventuele tips zijn uiteraard van harte welkom! Ik ben benieuwd naar jullie reacties…